Mijn borstenverhaal begon rond mijn 20e, toen ik voor het eerst een pijnlijk knobbeltje aan de onderkant van mijn linkerborst voelde. Ik stootte er regelmatig tegenaan waardoor ik er aan dacht, maar ook zonder eraan te komen voelde ik het soms steken op die plek. Het maakte me alert, want 5 jaar daarvoor was mijn moeder overleden aan de gevolgen van borstkanker. Zij was toen 45 jaar jong. Met de weinige kennis en ervaring van toen dacht ik er destijds goed aan te doen om hier door middel van mammografie naar te laten kijken.

Ontstoken melkklier

Gelukkig wees dit samen met de echografie uit dat het ‘gewoon’ een onschuldig ontstoken melkklier was. Echt grote zorgen heb ik me gelukkig nooit gemaakt, maar de aandacht voor mijn borsten bleef. Jarenlang heeft dat op een laag pitje gestaan, maar zo rondom mijn 35e (de leeftijd dat bij mijn moeder borstkanker ontdekt werd) voelde ik wel meer urgentie om toch weer eens wat onderzoek te gaan doen.

Thermografie

Toen ontdekte ik dat een mammogram helemaal niet zo onschuldig is en eigenlijk ook niet geschikt voor jonge borsten. Zo kwam ik op het spoor van medische thermografie (bij de Groene Zuster). Niet bedoeld als vervanging van mammografie, maar een veilige, pijnloze, vrouwvriendelijke infraroodtechniek die een veel eerdere fase, namelijk de fysiologie (proces vooraf) in kaart brengt i.p.v. de anatomie (wanneer het er al is).
Hier kwam ook de verwijzing en eerste kennismaking met de borstweefselbehandelingen om de hoek kijken. Dit was een super fijne ervaring. Het verzachtte en verkleinde mijn pijnlijke knobbel en gaf me het gevoel vollere borsten te hebben met meer gevoel van vrouwelijkheid.

Vijf biologische natuurwetten

Ondertussen leerde ik ook over de 5 biologische natuurwetten van dr. Hamer. Natuurwetenschappelijke informatie over hoe en waarom ziektes ontstaan. Dit gaf me veel antwoorden, rust en vertrouwen in mijn lichaam. Samen met nog een echo bij de Borstpoli kreeg ik een helder beeld van mijn huidige borstgezondheid en wederom de bevestiging dat dit pijnlijke plekje in mijn borst, die er nu zo’n 20 jaar zit, geen reden is tot zorg. Ik blijf mijn borsten, net als de rest van mijn lichaam, preventief en met liefdevolle aandacht verzorgen en onderneem actie mocht er iets veranderen.